शाळा आमची छान होती,
.
.
.Last bench वर आमची Team होती …....
.
.
.जन-गण-मन ला कधी कधी शाळे बाहेर सुद्धा उभे
रहायचो …
.प्रतिज्ञेच्या वेळी हाताला टेकू
देऊनही ….प्रतिज्ञा म्हणायचो …
.
.
.प्रार्थनेच्या वेळी मात्र….
.सगळ्यांसारखे…नु सतेच
.ओठ हालवायचो ….
.
.
.पावसाळ्यात शाळेत
.जाताना ,छत्री दप्तरात ठेऊन?
.मुद्दामच भिजत जायच
.
.
.पुस्तक भिजू नये
.म्हणून ….त्याना पिशव्यांमध्ये ठेवायचं ….
.
.
.शाळेतून येता येता …
.एखाद्या डबक्यात उडी मारून…उगीचचसगळ्
यांच्या अंगावर पाणी उडवायचं
.
.
.प्रत्येक Off -Period ला P.T.साठी….आमचा आरडाओरडा असायचा …
.
.
.शाळेतून
घरी येताना शाळेबाहेरचा….तो बर्फाचा
गोळा संपवायचा ….
.
.
.
>इतिहासात होता शाहिस्तेखान
.
>नागरिक शास्त्रात पंतप्रधान
.
>गणित… भुमितीत होतं …
.पायथागोरसच प्रमेय…
.
>भूगोलात वाहायचे वारे….नैऋत्य…मॉ न्सून
.का कुठलेतरी … वायव्य….
.
>हिंदीतली आठवते ती “चिटी कि आत्मकथा”
.
>English मधल्या Grammar नेच
झाली होती आमची व्यथा …
.शाळा म्हटली कि अजूनह आठवतात…. Desk वर Pen ने
त्या “Pen-fights”
.खेळणं ….
.
.
.
Exams मधल्या
.रिकाम्या जागा भरणं…
.आणि जोड्या जुळवणं …
.
.
.
.
.पण आता शाळा नाही, मित्र नाही,
.परीक्षा नाही,
.परिक्षेच Tension नाही, एकत्र राहण नाही
.रुसवे फुगवे नाही.....
.
.
..आत्ता उरलीय फक्त
.
"DUNIYADARI"